fikirleri ve metinleriyle her manevi sancımın yanında bitiveren hakîmlerden biri olan nietzsche’nin ölüm yıl dönümü bugün. bir gün şöyle yazmıştı günlüğüne: “şu ana kadar yaşamaya nasıl dayandım”

Uzun ilişkisi olanlar kendini adil yıldırım falan zannediyor böyle rolleniyor ama asıl yalnızlar iyi ilişki tavsiyesi veriyor hayatına alalede birini almamış boş vakti daha çok etrafını gözlemlemekten insan sarrafı olmuş biri bu kızdan çok daha bilgilidir mesela

kötü karakter demeyin travmam tetikleniyor

Hi can i come over and stare at you with my big brown eyes

aklımda sadece gıtmek var hep gıtmek var neresı oldugu hıc fark etmıyor sureklı bı yerlerden gıtmek ıstıyorum

Rayons de lunes

Ananıza babanıza bile emanet etmemeniz gereken kaderinizi henüz ortada bile olmayan varsayımsal bir kocaya sorgusuz sualsiz teslim etmek için bu kadar hevesli olmanızı hayretler içerisinde izliyorum.

“Cehennem nedir?” diye düşünürüm. Şu hükme varırım: “Sevmenin artık imkânsız olduğuna dair çekilen acıdır.” Yalan söyleyerek dünyanın öbür ucuna gidersin ama geri dönemezsin. Fyodor Dostoyevski | Karamazov Kardeşler

frekans

yaslanma emareleri.. yani stalkı bırakmak hemde iyi bir stalker’ken

Kimmiş bu #mouse görelim 🕸️👁️

Kemal Tahir, “Rahmet Yolları Kesti” romanına şu epigrafla başlar: "Ahlak düzeni sağlam olmayan ve soyguncularıyla başa çıkamayan bir toplum, - ruhundaki barbarlık duygusunun baskısıyla- soyguncularına hayranlık duyar."

Onlar yeni nesil in the mood for love karakterleriydi

Suç ve Sefa...

Canım kızım baban beni hâlâ bulamadı sen bu dünyayı unut

yüzündeki yapmacık gülümsemeye odaklanınca söyledikleri de zırvalaşıyor