Dygresja osobista.

Tyle lat w zawodzie, a człowiek nie przypuszczał nawet, jak bardzo może boleć ostroga kości piętowej.

W tym fachu trzeba się jednak uczyć przez całe życie. Czasem nawet na sobie samym.

Rozpoczęcie tego dnia od konieczności stwierdzenia trzech zgonów pod rząd to zdecydowanie nieśmieszny „psikus” matki natury.

A może to ja po prostu nie mam poczucia humoru?

Poranna kawa.

-Śnił mi się koniec świata.-mówię żonie.
-To znaczy?
-Na tle płonącej Wenecji, patriarcha ubrany w żółtą kamizelkę, przemawiał po rosyjsku.
-A nie mogą ci się po prostu śnić gołe baby, jak normalnemu chłopu?

Teoretycznie mogą, ale przecież żonaty jestem.

Telefon od mamusi.

-Jeszcze śpisz?-słyszę w słuchawce.
-Jestem przemęczony,-mówię-muszę odespać cały tydzień.
-Jesteś do niczego. Ja pracowałam i jeszcze tobą musiałam się zajmować.
-Trzeba mnie było wyskrobać. Byłoby ci lżej.
-To byłby grzech.

Dzień dobry.

Skoro jesteście na elitarnym kierunku, to macie zap*dalać”-oto kluczowe hasło nauczyciela w-f na jednej z medycznych uczelni. Kolesia, który znęca się nad ludźmi z nadwagą.
Młody, który jest sprawny, chudy, zadzwonił dziś do mnie z prośbą o zwolnienie z zajęć z tym psychopatą.

Sobota wieczór.

SMS: Czy to nadal twój numer, bo potrzebuję pilnej konsultacji. Swędzi mnie noga.

Istotnie, ujmujące. Szczególnie weekendową porą.

-Poproszę piwo bezalkoholowe niegazowane-mówi facet przy sąsiednim stoliku.
-A dla pana?-pyta mnie kelner.
-W takim razie proszę kotlet schabowy z kury.-odpowiadam.

Jestem w dziwnym miejscu.

Poranna kawa.

-Dziwnie mi tu jest. Właśnie w tym miejscu.-mówi żona, przesuwając dłonią po szyi.
-Ale co? Boli?-pytam.
-Nie.
-Duszno ci?
-To nie to.

Kto by się tam domyślił, że chodzi jej o nową biżuterię.

Dzień dobry.

Wieczorne zakupy.

-A co ta z Ukrainy robi za kasą?-gniewnie sapie jegomość za mną-Zabiera tylko Polakom robotę.
-Pracuje.-odwracam się-Podobnie jak pan.
-Szlachta nie pracuje.-chichocze.
-To weź szlachto złóż podanie i zajmij jej miejsce, bo mam dość zap*rdalania na nierobów.

Pomimo nawału obowiązków w Poradni Na Końcu Świata, praca tu ma też swoje dobre strony.

Wójt przyszedł na kawę, sołtys przyniósł jajka z własnego chowu.

Tylko patrzeć, jak w drzwiach pojawi się proboszcz. Z butelką wina, rzecz jasna.

Przed gabinetem.
-Musi mnie pan przyjąć.-mówi kobieta.
-Nie mam już miejsc.-odpowiadam-To coś pilnego?
-Bardzo pilnego!

W gabinecie.
-Skierowanie do sanatorium chcę.
-To jest ta pilna sprawa?
-Każdy ma swoje priorytety.

Dziś święto odpoczynku od zszarganych nerwów.
Dzień dobry.

Wieczorna dygresja.

Tak czytam to, co napisali o mnie kardiolodzy i myślę sobie, że chyba jednak powinienem im zaufać.

-Wypisz mi pan kartę dilo.-mówi facet.
-A na jakiej podstawie?-pytam.
-Chcę sobie zrobić rezonans.
-Czego?
-Wszystkiego. No, całości.
-Panie, to tak nie działa!
-Jak to nie działa, jak działa? Sąsiadka dostała taką kartę i za niedługo miała badanie!

Tego jeszcze nie grali.

-I gdzie ty byłaś kobieto!-krzyczy facet przy rejestracji-Ja tu już kwadrans czekam! Masz tu siedzieć i warować jak pies, za to ci płacą!
-Aportować też umiem.-mówi Jadzia.
-Co ty tam gadasz? Masz jeszcze coś do powiedzenia?!
-Nie, tylko odszczeknęłam.

Nerwowy ten czwartek.

Dom opieki.

-Naprawdę pan Tadzio oświadczył się naszej Zosi?-pytam opiekunkę.
-Tak,-mówi-dzisiaj przy śniadaniu, jak świętowaliśmy jego 75 urodziny.
-A ona ma 80. I co?
-Odmówiła.
-Co powiedziała?
-Że jest za stary.

Muszę wpaść do niego, żeby go pocieszyć.