Poranna kawa.

-No, nie wyspałem się, leżałem tylko na prawym boku, wszystko mnie boli.
-To kładź się na lewy.
-Nie mogę. Potem mi strzyka w biodrze.
-To na wznak.
-Kręgosłup mi wysiądzie.
-To na brzuchu.
-To już wstanę cały połamany.

Peseloza. Są na to leki?

Dzień dobry.

„W tym łóżku nie ma już miejsca dla innych kobiet.”

Jedna z najkrótszych wizyt w mojej karierze.

-Dzień dobry. To pan nie jest kobietą?-pyta zdziwiony pacjent.
-No jak pan widzi.-mówię.
-To ja dziękuję.

Do teraz zastanawiam się o co mu chodziło.

Takie cuda to tylko od moich pacjentów.

-Ogól się wreszcie.-powiedziała rano żona-Bo niedługo będziesz wyglądał jak jakiś ajatollah.

Mnie przekonała. Dzień dobry.

Może tak być, że będziemy mieli jeszcze jednego psa. Samotna starsza pani dostała od żony karmę dla swojego pupila i obietnicę przygarnięcia tegoż, gdy jej zdrowie nie pozwoli na opiekę.

Sama pani też jest zaopiekowana. Ze łzami w oczach.

Szanowni tłumacze i polscy urzędnicy w Azji. Czy bylibyście tak uprzejmi wykształcić się na tyle, by móc bez błędów przetłumaczyć teksty na polski?

Moja wnuczka nie może dostać polskiego obywatelstwa ze względu na kolejne złe tłumaczenia.

Chyba zrobię kursy językowe.

-Zrobiłam kontrolne usg.-mówi babka-I we wcześniejszym był kamień, a teraz nie napisali.
-To o niczym nie świadczy.-odpowiadam.
-Jak to? Pewnie urodziłam.
-Kamień żółciowy? A jakim cudem?
-Mój mąż też miał kamienie i urodził.
-Gdzie miał te kamienie?
-A to nie wszystko jedno?

-Poniedziałek powinien być tylko dla chętnych.-mówi położna.
-Jak zrobią czterodniowy tydzień pracy, to wolne będzie właśnie w poniedziałek.
-Ale wtedy wtorek będzie jak poniedziałek.
-Ale nazwa inna.
-Jasne. Zamiast poniedziałkowego dołu będzie wtorkowa masakra.

Dzień dobry.

Każdy miewa erotyczne sny, ale dla mnie ta era męskiej podświadomości chyba się skończyła.

Śniło mi się, że w hotelu, siedząc na fotelu, rozmawiałem z jakąś panienką o fenomenologii, a obok moja żona obierała mandarynki.

Zagadnąłem kuzynkę z Niemiec czy to prawda, że co rok musi się deklarować jako kobieta.
Zapytała, czy jestem normalny.

Obawiam się; że to pytanie nie jest do mnie.

Pierwsze spacery. No, musi wszędzie zajrzeć. Przez każde niemal ogrodzenie. Taki osiedlowy Pegasus. Choć mój były szef mawia, że to biologiczna maszyna do zbierania informacji. Nie wypada mi zaprzeczyć. W końcu to wojskowy, więc się chyba zna.

Drażliwy temat.

Większość młodych mężczyzn jest przeciwna prawu, które nakazuje pozostanie w kraju w razie wojny.

Z jednej strony rozumiem-nikt nie chce umierać.
Ale z drugiej-jeśli walczyć o rodzinę, dom, przyjaciół i sąsiadów-to chyba trzeba, prawda panowie?

KoKo wszystkim serdecznie dziękuje za kciuki.

Zjadła pierwszy posiłek, dziś dostała zastrzyki z antybiotykami, co prawda będzie do końca życia skazana na „miękką” karmę, ale dla niej „szaszeta” to słowo magiczne.

Idzie ku dobremu.

Śniadanie w domu opieki.

-Co to za ohyda?-wskazuję na zawartość garnka.
-Owsianka na wodzie.-mówi opiekunka-Dieta cukrzycowa.
-Ja też mam cukrzycę, ale czegoś takiego to bym…
-O, to pan dostanie!
-I co?-wtrąca z boku pan Zdzisław-Trzeba się było przyznawać?

Dzień dobry.

-Dawno nie widziałam tak towarzyskiego psa.-powiedziała pielęgniarka, gdy odbierałem KoKo z sali pooperacyjnej.

Znaleźli guza, ale wycięli w całości. Co ciekawe, wynik hist-pat będzie szybciej, niż w przypadku moich pacjentów. Ciekawe.

Wreszcie w domu. W komplecie.

Dzisiaj KoKo będzie miała zabieg. A przed nim-badania, echo, konsultację psiego kardiologa.

Ale to ja się stresuję.

Dzień dobry.

Podobno w warszawskich urzędach pozbyto się krzyży. Kompletnie mnie to nie obchodzi. Wspominam tylko, jak musiałem to wyrzucać po poprzednich właścicielach mojego domu.

Tak. U mnie nie ma i nie będzie żadnego krzyża. Bo to mój dom i ja decyduję.

Na śniadanie były jajka po wiedeńsku, na jutro dostałem od żony zamówienie: „wymyśl coś, taki szakszuko-ratatuj, tylko bardziej”.

I jak większość facetów próbuję sprostać kobiecemu wyzwaniu, choć kompletnie go nie rozumiem.

Tuż przed 18:00 do przychodni wpada zdyszana dama i oznajmia, że muszę ją przyjąć bo „jakiś owad ugryzł w nogę, trzy dni temu, opuchło, dziś już nie, ale trzeba to zobaczyć”.

Teraz wiem co czuje sprzedawca, gdy na 5 min. przed zamknięciem klient zaczyna studiować etykiety.