Heyecanımın hayal kırıklığına dönüşmesinden nefret ediyorum

Cem Adrian’ın:

'kalbimde bir yerde, bir orman yanıyor' dediği yerdeyim.

en yoğun duygularla cebelleşmenin sonu hiçbirşey hissetmemek

kimlerden neler beklemişim, düşündükçe gülüyorum cidden

Göğsümde nefesimi kesen, uykumu kaçıran, ağlama isteği uyandıran bu ağırlıkla ne yapacağım?

Sana söyleyecek pek bir şeyim kalmadı. İçimdeki yangında hiç dinmedi zaten. Yüreğimden sevdiğim insan bana zehir oldu.

Tesellim yoktu, kırılmıştım. Çaresizdim, gitmeni hiç istemedim. Görmeni istedim, içimdeki yangını gör, savaşımız bitsin istedim. İçimdeki yangın hâlâ devam ediyor, ama savaşımız bitti..

Sen beni öyle bir yerde bıraktın ki, beni sevmediğini iddia edersem nankör olmakla suçlayacaklar. Beni sevdiğini iddia edersem aptal olmakla.

kimsenin kendini düzeltmek gibi bir çabası olmadı, bana olduğu gibi kabullenmek kaldı sonra kimse kabullendiğim gibi bile kalmadı. e tabi döndü affetmeler vazgeçmelere, ben oldum hikayenin kötüsü. bu da hikayenin kısası.

nasıl baktıysak yine öyle bakarız başımızın çaresine, Allah şu eğilmez gönlümüzü kimseye muhtaç etmesin.

Gün oluyor; seni unutabilmek için bu şehirden çok uzaklara gitmek istiyorum. Sokaklar, evler, caddeler, vitrinler seni hatırlatmasın diye. Gün oluyor; anlıyorum senden ve bu şehirden kaçmanın faydasızlığını. Çünkü; biliyorum nereye gitsem benimle geleceksin, ya da gittiğim her…

çıktım çıkamaz dedikleri her zordan, hallettim halledemem sandıkları o dertleri. hikayem boktan olsa da çıkarttım çıkartılacak bütün dersleri. artık herkes olması gerektiği yerde, artık her şey olması gerektiği gibi.

bir zamanlar beni uğrunda öldürebilecek şeyler bugün uykumu bölecek kadar bile önem taşımıyor. bana kendinizi bu kadar yüksekten pazarlamayın.

Ben artık beklenmedik bir anda gelen güzellikler istiyorum.

'Kimisi bayramda çıkar gelir. Kimisi de çıkıp gelse bayramdır…'

Kimseyi rüyanızda görecek kadar çok sevmeyin o zaman uyusanızda geçmez iyi bayramlar..

Bir noktadan sonra gitmen gerektiğini anlıyorsun. Anlıyorsun ama gitmek istemiyorsun. Ev bildiğin yerden kovulmak zoruna gidiyor, belki de canın çokça yanıyor. Ama artık gitme vaktinin geldiğini biliyorsun. Bazı şeyleri bilmenin ağırlığı kaldı üstümde

şimdi sen kilometrelerle ölçülemeyecek kadar uzak, bir kurşunla yarım kalan nefes kadar yakınsın. söyle, dünyaya ölecek kadar mı dargınsın?

Psikoloğum 'bu acı bitsin istemiyorsun çünkü bu sana ondan kalan son şey.' dediğinden beri iyi değilim.

umarım bir gün beni hatırladığında sadece keşkelerle kalırsın