O yaz evinin içinde, denize nazır
Sabaha kadar bekledim seni
Birden dalgalar dedi ki, gelmeyeceksin
Dalgalar dedi ki gelmeyeceksin
Birden çıktım viraneden koşa koşa indim kumsala
Acı acı sövdüm sonra, yüzümü kırbaçlayan rüzgara
“Kötü ıslandım birden çıkan rüzgarla”

Köşeme döndüm. Lidakiler büyümemiş daha. Seneye göçte görüşmek üzre dedim, batıdaki kıyıya bıraktım.

Mevsimine göre meyveler istiyordum gökyüzünden. En çok da şeftali getir baba diyordum tayyarelere el sallarken. Çünkü kargo uçağının yanında çekilmiş paraşütçü komando fotoğrafı hiç düşmüyordu elimden ve ben her geçen uçakta babam var sanıyordum. #çocukluğumunbittiğiyaz

Büyük kızım oralarda bir yerlerde. Onu da alıp gelmeyi ne çok isterdim. #lefkoşa

Geceye bir şiir bırak;
Kuz bir kuyu gibiydi gözlerin,
Soluğum kesiliyordu derinine
Baktıkça,
Yüreğimi sıkıştıran bir mengene oluyordu bakışların…
Gittin,
Mirasın oldu,
Konuşurken kimselerin gözlerine bakamayışım.

Gece, mehtap, Ege, Evin üstü. Uzun bir uçuş gününden dönüşte insanı tekrar dinçleştiren.

İzmir’e ve güzel tanıdık yüzlere kavuşmanın sevincinin ağzı kulaklarında bir gülüşe yansıması…

Bendeki Fakir (Tahir) tutkusu baycahil bayırın yörüğü yüzünden başladı. Köygöçüren ile Keklik romanları okumadan devam etme yoluna diye tutturdu da tutturdu ah inatçı keçinin eniği.